بدون شک افزایش تشکل های فنی و مهندسی در حوزه نظام مهندسی ساختمان(در صورتیکه بعد از انتخابات روز چهارده شهریور تعطیل نگردند) می تواند به عنوان اتاق های فکر در کنار سازمان مفید و مؤثر باشند . متأسفانه پیشینه فعالیت های صنفی و حتی سیاسی کشور وضعیت مطلوبی نداشته و ندارد و هر چند صباحی به صورت فصلی با رسیدن انتخابات، تشکل هایی شکل می گیرد و پس از گذراندن دوران تبلیغاتی و مشخص شدن نتیجه انتخابات افول نموده و به فراموشی سپرده می شوند ، تکرار چنین وضعی در فعالیت های صنفی می تواند یک آفت همه جانبه جهت توسعه نظام فنی و مهندسی در کشور باشد و بر ناامیدی مهندسان در خصوص بهبود وضعیت بیفزاید . به وضوح مشخص است تشکل هایی که برای انتخابات دور هم جمع می شوند، اگر هدف خدمت گذاری و کمک به نظام فنی و مهندسی دارند باید بعد از انتخابات هم به ادامه فعالیت ها بپردازند. چه موفق به کسب اعتماد افکار عمومی گشته و وارد سازمان شده باشند و چه نشده باشند . نگاهی نیم گذر به تشکل های مردمی و غیر دولتی در اقصی نقاط جهان که از توسعه یافتگی برخوردار می باشند نیز این منطق و تجربه را به ما دیکته می نماید که اگر قصد خدمت گذاری داریم در صورت انتخاب یا غیر آن ،می توانیم به نظام مهندسی کمک نماییم.در صورتی که اگر انتخاب نشدیم می توانیم بهتر فضای حاکم بر سازمان و روند فعالیت ها را مطالعه نموده و به عنوان تشکل صنفی مطالبات اعضا را از سازمان درخواست نموده و در مجامع سالانه نقش محوری و اساسی داشته باشیم.
ظهور تعداد زیادی تشکل فنی مهندسی در یک ماهه اخیر با هدف انتخابات اگر هدفمند و مشخص است، باید ادامه دار باشد؛ در غیر این صورت با توجه به جامعه مخاطب که قشری تحصیل کرده و فرهیخته هستند؛ باید به خاطر داشته باشیم افکار عمومی به خوبی فرصت طلبی آنان را به خاطر سپرده و فراموش نخواهد کرد . بنابراین از تمامی گروه هایی که وارد صحنه انتخابات شده اند انتظار میرود، برنامه کوتاه مدت و دراز مدت خود را رسماً اعلام نموده و در جهت روشن تر کردن افکار عمومی با ارائه میثاق نامه ای ، بر ادامه دار بودن روند فعالیت های خود بعد از انتخابات مهر تأیید بزنند .